Gibi... Şiiri - Ulvi Ziya

Sızıyor dünyâ rûhumdan; gözden akan yaş gibi...
Geçiyor serâb-ı ömrüm; gizli bir telaş gibi...
Yaşamak denilen şey aslanla savaş gibi...
Ekmeği almak isterken kaybettik kolumuzu...
Cenneti bulayım derken,şaşırdık yolumuzu...

Dertler yumak yumak; acılar sonsuz gibi...
Denî devran; kırıtır karşımda,soysuz gibi...
Yanıp tutuşur içim; çölde bir susuz gibi...
Hüzün doldu destimize,rahmet umarken...
Biz uzleti seçtik,yaşamak varken...

Sevgi kuşun kanadında; dağları aşmış gibi...
Gönüller bunaltılı; ruhlar kamaşmış gibi...
İnsanlar dert küpü; kederler taşmış gibi...
Böyle kâbuslu ortamda nasıl Hakka varılır...
Korkarım,Peygamber de bize küser,darılır...