Gibi Şiiri - İsmail Mert

Neler biriktirdim ömrüm boyunca,
Neler kaybettim.
Kazanamadıklarım, bulamadıklarım
Hatta arayamadıklarım neydi?
Yokluyorum ceplerimi
Hacıyatmazlarım yok,
Yıkılmış tüm oyuncaklarım
Devrilmiş, Kırılmış.

Onlarca yüzlerce yol ayrımının
Sanki hep yanlış yönünü seçmiş gibi,
Hep kısa çöpü çekmiş,
Taş dedikçe kader ben makas,
Makas dedikçe kağıt demiş gibiyim.

Milyonda bir görülen kederlerde boğulurken
Milyonlarca mutluluğun niye tekini dahi tutamadım.

Ömrüm tükenirken;
Yaşadığım günlerin sayısı artıyorken
Tuhaftır yaşamadığım günler de artıyor,
Yaşayamadığım.

Ben hazırım.
Öyle bir gel ki;
Bunca yıl yanımdaymışsın gibi.
Öyle bir sev ki;
Hiç sevilmemişim,
Hiç yaşamamışım gibi.