Vurulduğum gözün baktım rengine.
Bağlarda üzümün karası gibi.
Girince anladım gönül cengine.
Yanıyor yüreğin çırası gibi.
Ne deyim kaderin düştüm ağına.
Aşkın fidanını diktim bağına.
Hasreti bıraktım yar kucağına.
Karşı ki dağların sırası gibi.
İşte Bükülmez’in sözleri dostta.
Kulağım çınlıyor her gelen seste.
Esirin olmuşum gönülüm yasta .
Kanıyor yüreğin yarası gibi.
03.10.2023
Duran BükülmezKayıt Tarihi : 4.10.2023 17:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/10/04/gibi-450.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!