görünmen bana, bir şimşeğin çarpması gibi,
önce sen göründün, sonra sesin.
nerede üç yıldız görsem, nerede üç nokta
hepsi seni tamamlar gibi.
adının üç harfi mi aşk'ın tanımı,
aşk mı sana yazgılı,
yoksa aşk mı sen gibi.
susuz geçerek çölleri aradığım da sensin,
çöllerde gördüğüm yeşillik bile sen,
hayır, bunların hepsi bir serap gibi.
seni ilk gördüğüm yer bir liman kapısı,
tekrardan gitsem oraya,
bekler misin bir rüya gibi.
her on dokuz Aralık hatırlatsın beni,
seni bilmem ama,
bana her gün on sekiz Nisan gibi.
her gün doğan sensin, her gün gülen sen,
nazın cilven uzaktan duyulur,
tıpkı bir eda gibi.
Muhammed Seçkin
Kayıt Tarihi : 10.9.2023 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Seçkin](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/10/gibi-448.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!