Ömrümün sonbaharında
Anılarımın tomurcuklarını
Koparıyorum teker teker
Kuruyan hayat ağacımın dallarından…
Her akşam
Yüreğimde ince bir sızı
Ardımda koskoca pişmanlıklar denizi
Elimde yaşanmamışlıkların umut feneri
Bilinmeyen diyarlara giderim yapayalnız
Gün doğunca bitecek olan bu yolda
Kaç sabahı karşıladım şafakla
Kaç gece ayı çekiştirdim yıldızlarla …
Saymayı unuttum…
Yaşadığım yılları unuttuğum gibi…
……………………………………ENA.
Kayıt Tarihi : 29.9.2019 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nilgün hanım
Yüreğinize sağlık, beğeni ve taktirle okudum saygılar ...
TÜM YORUMLAR (2)