GİBİ
kuru dallarından rüzgarını estirir yalnızlık
bir kadeh rakı gezinir o unutkan kıyı sokaklarını
gecesine gömdüğümüz deli hatıratımız
anımsamak sarhoşluk merasimi şimdi
o zamanlar istanbullu'ydu yağmurlar
ellerimizi gömüp kuzguncuk sırtlarına
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta