ve bir gece
gene bir çarşamba sabahı
ama saat sabaha cok az var
dolaşıyorum.
başı boşş
yürüyorum sensiz geceden
çaresiz sabaha
karanlığın içinde bir çocuk gibi
üzülüyorum
sanki herşeyin hiç çaresi yok gibi
kaldırım taşları tek tek çarparken
topuklarıma
ayazın boşluğu dört duvar gibi
vuruyorum kendımı
bulvar boyunca
sanki türkeş karşıma çıkacak gibi
vuruyorum kaldırıma
isyanlarımla
şehitlerim geriye gelecek gibi
yürüdükçe saniyeler ardımdan gelir
hısım değil hasım değil hiç kimse gibi
ses etmez ardımda usulca izler
babam değil abim deil gardaşım gibi
şafağın ardı ak yarın karanlık
belkide birdaha dönüş yok gibi
yarına dur bir bak bugün ne yaptık
kafamda sorular dert dağlar gibi
kiminin karnında lokması yokken
bu cana bu bu beden çok fazla gibi
Kayıt Tarihi : 21.2.2017 04:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!