Ey Gönüldaş!
İnsan bil kâinatta sanki bir özet gibi;
Var ise söyle mürşit acaba ibret gibi..
Nefsini hayvan iken arındıran şeyde ne?
Görmedim mâlesef hiç, inan ki iffet gibi..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta