Ey Gönüldaş!
İnsan bil kâinatta sanki bir özet gibi;
Var ise söyle mürşit acaba ibret gibi..
Nefsini hayvan iken arındıran şeyde ne?
Görmedim mâlesef hiç, inan ki iffet gibi..
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta