Gibi Şiiri - Berk Gülen

Ne tamız,
ne de hiçiz.
Aslında tam anlamıyla "Gibiyiz."
Sever gibi sever,
Gider gibi yapar,
Bilir gibi konuşur,
Yeterince konuşmuş gibi susarız.
"Benim gibisini..." derken bile
ne biziz,
ne başka biri,
Tanımla desek
Ancak "gibi".
Ayak izleriyle değil
Parmak ucunda,
Ne tam ne silik
İz bırakır gibi,
Yalın ayak değil,
Yalan ayak yaşarız.
Yaşarken ölü gibi,
Ölürkense... Bir dakika?
Sanırım bir tek ölürken "gibi" değiliz.
Ne eksik ne fazla,
Ne de "gibi" gibi.
Gerçi diyen dahi olur;
"Nasıl da yorulmuş yatıyor,
tıpkı bir ölü gibi.