Kimi çokların ederi,yoklarının karşısında sönük kalır,
Seven gibi,can gibi,sen gibi...
Değiştiğine dön de bir bak,değeri gün be gün azalır,
Mal gibi,makam gibi,hayat gibi...
Elinde kalır bir dolu pişmanlığın,gözüne sancısı çakılır,
Hüzün gibi,hasret gibi,ben gibi...
Bittiğini düşündüğün her an,yeniden ruhun azaba salınır,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim