Kuşatma var gecede,
Putlaşan bir el gibi.
Yıldızlarsa perdede,
Öfkelenen sel gibi.
Akıp gider ummana,
Bilinmeyen zamana.
Duvarlarda ürperti,
Dikenlerde yel gibi.
Çığlıklarla serpinti,
Hiç susmayan tel gibi.
Uzar uzar varmaz,
Sevdiğini bulamaz.
Bir dalıpta bir çıkar,
Okyanusta sal gibi.
Öteleren el sallar,
Git deyipte, kal gibi...
(1986-GÖL)
İsmail SüklümKayıt Tarihi : 6.3.2011 19:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Süklüm](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/06/gibi-204.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!