Gibi… Şiiri - Dönay Kurt

Tükenmekte can damla damla
Eriyen mum gibi
Cılız aleviyle bir varlığa bir yokluğa ipil ipil
Biçare ömür saçarken nurlarını
Gün gibi
Buruk bir tat dudağımda
Son dokunuşun
Dün gibi
Yağmur yüklü bulutlarla yarışır
Sana hasret gözlerim
Söyle ey yar! nerdeler
Cana can katan sözlerin
Savrulup gitti mi zamanla
Rüzgâr önünde
Kum gibi
Seni “ben” yaptın beni “sen”
Arasam da yoğum kendimde
Söyle kimim ben
Ruhumu gördün aynandım senin
Kederdeyim ey yar
Gönlünde kırıldı mı ruhumu gören aynalar
Sıradan bir cam gibi
Hesap sormak değil bu
Muhabbetim aşkımdan, hasretin dayanılmaz
Say ki yüreğim değirmende
Ezildikçe eziliyor
Bir avuç un gibi.

27.02.2010