Gibi Şiiri - Orhan Karakız

Tahayyül-ü insanda dünya oyun ya;
Eğlenmeyle geçiyor kısacık hayat!
Kalmamış insanlarda bir gram hayâ,
Vicdanlar merhametsiz, kalplerse bayat...

İnsanlar haram yiyor, haz duya duya,
Maddiyât göğe ermiş, yok mâneviyât!
Kimileri muhtaçken bir yudum suya..
Müsriflik baş göstermiş; otur-ye-iç-yat...

İnsana düstur olmuş adeta riyâ,
Kitabını yazmışlar olmuş külliyât!
Ecel hızla geliyor, dönüyor dünya,
Resmen dal budak salmış, malayâniyât...

Sanki hiç ölmeyecekmiş gibi!
Rabbine dönmeyecekmiş gibi!