Doğmak mı? Ağlamaklı masum bir sabî gibi.
Yemek mi? Bütün ekini yutan alev gibi.
İçmek mi? Tüm nehirleri çeken deniz gibi.
Uyumak mı? Kış uykusu gibi, ölüm gibi.
Yürümek mi? Koşarak, ama bir çılgın gibi.
Uçmak mı? En yükseklere çıkan kartal gibi.
Konuşmak mı? Sözü kalmayan bir hatip gibi.
Susmak mı? Ebedî lâl olmuş bir ölü gibi.
Beklemek mi? Aşkından divane Mecnun gibi.
Çalışmak mı? Kan terleyen bir karınca gibi.
Sevmek mi? Taparcasına, aciz bir abd gibi.
Nefret mi? Ağzı ateş saçan ejderha gibi.
Yaşamak mı? Arzı omuzlayan Herkül gibi.
Ölmek mi? Zafer kazanan bir kahraman gibi.
Yani senin gibi, benim gibi.
Mete ÖzdikiciKayıt Tarihi : 18.10.2008 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mete Özdikici](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/18/gibi-152.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!