Solgun yapraklar
Ayaklar altında yaşanmışlar gibi eziliyor
Yok oluş sürecinde hızla tükeniyor
Ömrüm gibi
Vücudumu titreten, rüzgarın serinliği
Alıp götürüyor Uludağ’ın doruğu yükseklere
Akşam Güneşi soluyor gök yüzünde
Sana olan sevdam gibi
Güz gülleri son deminde açıyor
Sabah çiği ıslıyor bitkin yüzümü
Fırından yayılan ekmek kokusu rüzgarla sarmaş dolaş
Unutmak isteyişimdeki kalma inadın gibi
24/09/2008
Kayıt Tarihi : 24.9.2008 14:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/24/gibi-151.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!