kuyumcu vitrinindeki bir pırlantaya bakar gibi bakıyorum,
tüm zerafetiyle pırıl pırıl parlayan bir mücevhere bakar gibi,
herkesin gözleri önünde, ona ulaşmak isteyen niceleri olan,
önceleri vitrinin önünden geçerken göz ucuyla baktığım,
sonraları o vitrinin önünde saatlerce bekleyip, hayaller kurduğum,
bir asır ondan gözlerimi alamayıp da sanki ilk kez bakar gibi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta