Gecenin sessizliğini yudumluyorum,
Yıllardır demlenmiş bir bardak çay gibi.
Sarıyor bedenimi zehire dönüşmüş tein,
Biraz da tiksindiriyor beni, bir garip el gibi.
Dökülüyorum ilk baharda açsam da yaprak yaprak
Kurumuş dallarda kalan nar gibi.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta