Gezmeğe Geldik Şiiri - Mehmet İslami

Cenneti âlâ’dan fâni dünyâya
Hevâi hevesle gezmeğe geldik
Dünyâya sığmadık göz diktik aya
Hırsı saf, saf edip dizmeğe geldik

Doğar iken yaşatıyor ölümü
Açılırken solduruyor gülümü
Terkedip geldiğim kutlu ilimi
Kaderi amelle yazmağa geldik

Özlenir anayurt; erene kadar
Hidâyeti ile girene kadar
Firdevsinde tahtı kurana kadar
Fenâ âleminde azmağa geldik

Fenâ âlemine alıştık bayâ
Ömür tükeniyor gün saya, saya
Mevcûdatımıza katılmış mayâ
Kendi kendimizi ezmeğe geldik

Atalar demişler olurmu şeker?
Ne kadar kaynatsan aslına çeker
Çünkü katran çamdan usâre akar
Hak ile batılı süzmeğe geldik

Leyleğin zikridir vak, vak demesi
Bakkuşun zikride ‘gel bak’ demesi
Yarasanın süt verirken memesi
Nefsi emmâreye kızmağa geldik

Yahûdun mescide kurduğu tuzak
Saf tutan cemâat İslâmdan uzak
Şeref göverte minâre kızak
Va’dolunan dîni bozmağa geldik

Ümidi kes dört ayaklı inekten
Süt sağmağa devam eyle sinekten
Eğer tavuk düşer ise tünekten
Yumurtaya çukur kazmağa geldik

Kuluz; müstakimden sapabiliriz
Azmettiğimizi yapabiliriz
Deveden berberlik kapabiliriz
Sidreye; mirâçtan! sızmağa geldik

Burada iç içe sahteyle sâhi
Sarıklıdır müslümanın külâhı
Çileye muadil gelir felâhı
Sâlih amellerle sezmeğe geldik

İSLÂMİ’ye vermiş nefisle aklı
Akıl melek nefis şeytana taklı
Lânetullaha kul iki ayaklı
Şeytanın ağzını büzmeğe geldik