Gezlevim Şiiri - Adem Durmazer

Dağların eteğinde küçük bir vadidesin
Benzerin yok emsalin yok nadidesin
Bozkırla Hadim arasında abidesin
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM

Yol boyu gençlerin dolaşır koraf koraf
Kış bembeyaz bahar yemyeşil her taraf
Bütün samimiyetimle ediyorum itiraf
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM

Yaylaların var yüce dağların başında
Apayrı bir tat var senin ekmeğinde aşında
İhtiyar delikanlıların doksan yüz yaşında
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM

Dere boyunda kavakların göğe değer
Orada insanlar severse tam sever
Salma bir daha doğacak olursam eğer
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM

Dünya tanıyor artık al kırmızı kirazını
Keşke giderebilseydim hasretinin birazını
Öyle özledim ki tavuğunu eşeğini tazını
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM

Aşık Ömer üstat gibi ulu bir çınarın var
Yaz kış kurumayan onlarca pınarın var
Yar yüreğinde küllenmeyen narın var
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM

Şu anda yenicede in önünde olmak vardı
Gel diyor gel çatak gorkluca kaya ardı
Yüreğimi bir hüzün bir burukluk sardı
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM

Her karışında medeniyet ve uygarlık
İmreniyor sana Dedemli Söğüt Asarlık
Gönlün zengin hiç yaşamadın ki darlık
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM

Adın değişti ya işte bir o içime sinmedi
Eskisi yüreğimden dilimden hiç inmedi
Yıllardır içimi yakıp kavuran sızı dinmedi
Hasretinle yanıyorum GEZLEVİM
Adem Durmazer