Saat yirmi iki on
Körfez...esintide düşüncelerim
Çiçek bilirdim akşamsefasını,değil
Işık ışık açmış baharda kordon
Kapatmışım gözlerimi parlaklığından,görmelisiniz
Saat yirmi iki on...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Tarzınız ve tekniğiniz bir harika,çok sevdim.
İzmir.. İzmir'in kordon'u.. Kordon'un gecesi.. Geceler sevdiğini öyle büyülü bir muhayyilede serer ki önüne.. Serde şairlik de varsa yandığın andır.. Kalemsiz-kâğıtsız bir 'divan' dizelerini sağanak gibi döker yüreğine. O yüreğe ve kalemine sağlık.
degisik bir tat unmus siiriniz kutlarim saygi ve selamlar
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta