Ey bakire teyze, sanki bağırmaya geldin.
Hole geçin!
Atılgan
Kertenkelenle, o küçük fiske
Bütün dişli çarklar, garip pırıltı ve her dişli çark som altın.
Ve ben terlikle ve ev elbisemleyim, ruj bile sürmemişim!
Ve sana etraf gösterilsin istersin!
Evet, evet, bu benim adresim.
Senin mekânında bir toprak parçası değil, sanırım,
Cava kazları ve maymun ağaçlarıyla.
Biraz yanmış yıkılmıştır,
Bir parçacık vahşi bir makine, bir parçacık dağınıklık!
Ah parmağımı şunun içine koymamalıydım
Teyzecik, ısırabilir çünkü!
Bu benim buzdolabım, kedi değil,
Kediye benziyor olsa da, kabarık maddesiyle, saf beyaz.
Görmelisin yapabildiği nesneleri!
Milyonlarca zorunlu buz keki!
İyidir migrenim veya bel ağrım için. Ve işte
Burada tutarım mangalımı,
Her kömür sıcak bir çapraz dikiş – hoş bir ışık!
Bir gece patladı büsbütün
Duman olup gitti.
Ve bu yüzden saçlarım yok, teyzecik, nefesim kesilir
Arada sırada bu yüzden, sanki kusmak zorundaymışım gibi.
Kömür gazı berbat bir maddedir.
Bak burası seveceğini sandığım bir yer –
Sabah Zaferi Havuzu!
Mavi olan bir mücevherdir.
Aralıksız kırk saat kaynatabilir.
Ah mendilimi onun içine batırmamalıydım, acı verir bu!
Geçen yaz, ah Tanrım, geçen yaz
Yedi tane hizmetçi kadını ve bir tesisatçıyı yedi bu
Ve iade etti onları temizlenmiş ve ütülü kolalı gömlekler gibi.
Kekre miyim ben? Uzlaşmaz mıyım?
İşte burada gözlüklerin, canım, burada işte çantan.
Çay içmek için eve gitmeli senin o yassı şapkanda.
Limon çayı olacak benim için,
Limon çayı ve kulağakaçan bisküviler – ürkünç ürkünç.
Böyle olsun istememiştin sen.
Eve doğru ilerlemeli, hava bozmadan.
Eve doğru ilerlemeli, ve hemşirelere basıp tökezleme sakın! –
Kel olabilir, gözleri olmayabilir,
Fakat teyzecik, müthiş hoş bir kadındır bu.
Pembedir kadın, doğuştan ebedir –
Ölüyü hayata döndürür kıpır kıpır parmaklarıyla ve küçük bir ücret karşılığı.
Umarım ki zevk almışsındır, teyzecik!
Çay içmek için eve gitmeli!
(25 Ekim 1962)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 7.4.2017 15:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
The Tour by Sylvia Plath O maiden aunt, you have come to call. Do step into the hall! With your bold Gecko, the little flick! All cogs, weird sparkle and every cog solid gold. And I in slippers and housedress with no lipstick! And you want to be shown about! Yes, yes, this is my address. Not a patch on your place, I guess, with the Javanese Geese and the monkey trees. It's a bit burnt-out, A bit of a wild machine, a bit of a mess! O I shouldn't put my finger in that Auntie, it might bite! That's my frost box, no cat, Though it looks like a cat, with its fluffy stuff, pure white. You should see the objects it makes! Millions of needly glass cakes! Fine for the migraine or the bellyache. And this Is where I kept the furnace, Each coal a hot cross-stitch—a lovely light! It simply exploded one night, It went up in smoke. And that's why I have no hair, auntie, that's why I choke Off and on, as if I just had to retch. Coal gas is ghastly stuff. Here's a spot I thought you'd love— Morning Glory Pool! The blue's a jewel. It boils for forty hours at a stretch. O I shouldn't dip my hankie in, it hurts\ Last summer, my God, last summer It ate seven maids and a plumber And returned them steamed and pressed and stiff as shirts. 1 am bitter? I'm averse? Here's your specs, dear, here's your purse. Toddle on home to tea now in your flat hat. It'll be lemon tea for me, Lemon tea and earwig biscuits—creepy-creepy. You'd not want that. Toddle on home, before the weather's worse. Toddle on home, and don't trip on the nurse! — She may be bald, she may have no eyes, But auntie, she's awfully nice. She's pink, she's a born midwife— She can bring the dead to life With her wiggly fingers and for a very small fee. Well I hope you've enjoyed it, auntie! Toddle on home to tea! (25 October 1962)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!