Gezinti Şiiri - Mehmet Altıntaş

Kıvranıyorum,
Kıvranıyorum yatakta,
Ve seni düşünüyorum
Doğanın güzelliklerinde.
Yüzüyorsun masmavi
Dalgalar içinde,
Süzülüyorsun deniz kızı gibi,
Ve ben seni alıp
Uzaklara götürüyorum.

Bir tepedeyiz denize hakim,
Rüzgar saçlarımızla oynuyor.
Adaların, koyların,
Güneşin şu enfes batışının
Seyrine doyum olmuyor.

Bir sen, bir de ben
Her yer sessiz,
Farzet ki Marmaris'teyiz.
Ellerimiz birleşmiş,
'Seni seviyorum' diyorum.

Günlük ormanlarına
Hiç gittin mi?
Deniz ile birleşen ormanlara?
İşte oradayız.
Ayaklarımızın altında
Ezilen kuru dalların sesi,
Ağaçlarda kuşların
Sevgimizi seslenişleri.
Ve ben ormanların kokusunu,
Senin nefesinde duyuyorum.

Kürek çekiyorum,
Kiraladığımız sandalda.
Sen sandalın kıçında,
Ben ortasında.
Daha fazla gidemiyorum,
Gözlerim kamaşıyor.
Ama dalgaların pırıltısı değil,
Beni böyle kör eden;
Gözlerinin ışıltısı.
O ışıltıya
Daha yakından bakıyorum.

Oraların bahçelerinde
Hiç kiraz yedin mi?
Dudaklarının rengindeki
Kirazların,
En güzelini seçip,
Dudaklarının arasına koyuyorum.
Ve o kirazı tek bir
Ağızdan yiyorum.
O bal gibi tatlı kirazı.