Geziler Şiiri - Ali Rıza Fatih Bakırcı

Uyuyamıyor bazen insan
Sırf aklından geçenler yüzünden değil
Kendinin de bilmediği, içinden geçirmediği
Bazı hikayeler meşgul ediyor
Gözlerini ovuşturup kalkınca yataktan
Oturup düşünüyor gezileri
Parklarda, kordonlarda, barlardaki…
O geziler… tekrar tekrar geziyor insanı
Annesinin söyledikleri geziyor
Bahar aylarında esen rüzgarı geziyor
Çocukken hayattan haberi olmayışı
Kendini güldürüyor yaşananlara ağlarken
Güzel anıları, heyecanları, oynaşmaları…
Ruhu geziyor çıkmış gitmiş bedeninden
Ölüleri, yaşamları, yerleri, gökleri…

Elimizden, kalbimizden, gönlümüzden…
Soğuk ter damlası gibi alnımızdan aşağı
Birden bire bütün unutulanlar hatırlanıyor
Sevişmeler, gülüşmeler, bakışmalar…
Daha neler neler…
Oydu, buydu, şuydu!
Kafi ey gecenin virtüözü sarmaş ettin!
Dolaştım her yerimden düğümlendim
Bırak da uyuyup çözüleyim…
Diyor da insan
Bir fısıltı var derinden epey derinden…
Bazen aşağılıyor fısıltı, övüyor bazen
Güldürüyor, ağlatıyor, sövdürüyor…
Bunlardan bir şey çıkmaz, o rahat…
Beni bir rahatlatmıyor