Şu toprak şu ağaç yazmaya dair ne varsa
Şu güneş şu hava ne varsa kana kana içtiğin
Yaşamak diyorlar el yordamıyla tutunmaya
Saçlarını savura savura kırmızı entarisiyle bir kız
Ve bir oğlan çocuğu eli tetikte...... bir denklanşörün ucunda
Sabahlar dolusu emek kokusu sokaklarda
Yaşamak diyorlar el kapılarında uzun türküye
Uzunca saçları yepeden tırnağa devrim delikanlısı
Bir avuç yeşil orman türküsü taksimin orta yerinde
Yıl 2013 çıplak ayaklarıyla ''bir tatlı huzur kalamıştan'' diyorlar
''Kırmızı entarili kız'' tek başına direniyor
Bayrak elde
Yeniden bir kurtuluş savaşımız diyor pamuk yüzlü annem
Küçük oğlum içten içe hayıflanıyor ‘’baba biz neden evdeyiz’’
Büyük oğlum hayata toz pembe bakıyor En ergen haliyle
Ama selamlıyor zafer işaretiyle arkadaşlarını
Ben korkuyorum.... yarın ne olacak diye?
Yaşamak diyorlar sizli bizli kamplara
Ha İstanbul, ha Ankara yada Memleket
20-09-2013
Nurettin PektaşKayıt Tarihi : 16.1.2014 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir İsyana bir direnişe tanıklık ederken....... çocuklarım '' Ülke direnirken sen evdemi oturdun baba'' demesinler diye. Tarihe şahitlik ederken, tarihe not düşmek istedim... Ordaydık.. karanlıkk basmasın diye.. ışıkları sözndürdük mumlar yaktık tencereler tavalar çaldık.. ordaydık.. ordaydım..
TÜM YORUMLAR (1)