Bak bugün geziye çıkmış bulutlar,
Onlar akıp gittikçe akıl kalır mı bende?
Kimbilir!
Uğradıkları beldeler de,
Nelere şahit olacaklar!
Belki kafası dumanlı bir aşık oturur yol kenarın da,
Çoktandır gelmemiştir ses seda sevdiğinden,
Haykırır feryadını dağa taşa
Bulutlar ilişir gözüne.
Beter edilen yüreklere mi çare?
Çarpan kalplerdeki acıyı mı sökecekler?
Renklerine tutunup rahatlamalı mı?
Güz yapraklarının koynun da,
Bahar uykusuna mı dalmalı?
Belki tören hazırlığındalar,
Kärı karşılıyorlar,
Oysa kalpler hazin ayrılik soğuğun da,
Dalgalanmalar da hala.
Aldıkları şekiller dans eden çiftler gibi,
Belki de sahte aşklara gösteristeler
İmrendirirler durup dururken
Güneşte onlara yoldaşmış
Çoktandır böyle görülmemiş.
Meğer bu damar da!
Durduğu yerde durmazmış
Bulutlardan anlamlar çıkarırmış
Kimlere el kadirip selam yollarlar?
" sevgiliye derler "
Ne kadar da hedefleri belli irili ufaklı dizilmişler,
Seyrettikçe yaklaşırlar sanki
Ve anladım ki!
Onlar senden daha cesurmuşlar.
19:20 19.11.2015
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 22.11.2015 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!