Ankara’m
gece sökün edince her zaman sessiz
karanlık her zaman gizemli
doğuma hazır ürkütücü sancısında
gökkuşağına sarınmış
yağmur sonrası dinginlik
puslu bulut ardı kavuşmalar kaçağı
şimdi ne bekler
Çankaya gün aydınlığında
bir seni söyler Ankara
yanar uykular
gece karasında
titrek gözlerimde
kısık ışıklar
aşımıza katılan acılarla
yoksunlarda vurgun yemişken
dans ederken kaygan zeminde
aşklar öylesine sulusepken
alargada yan yatmış bir tekne
bitmedi…
Vedat Koparan 29.09.2006(anlık-03.33)
Gezginim
gezginim bakir sözcüklerde
gezginim bakan gözlerde
gezginim hoyrat düşüncelerde
gezginim uçuk mavi düşlerde
gezginim can diyen dillerde
gezginim yaşanası sevgide
gezginim yangın gecelerde
gezginim gül dikeninde
gezginim aşık bülbülde
gezginim gelen günde
gezginim ülkem gönülde
………..
bitmedi…
Vedat Koparan 29.09.2006
Son Arya
gökkuşağı renkleriydik
bir bütünün içinde savrulan
söylenecek o aryada
son sözdük bitimsiz senfonide
tutkunluğumuz
filiz kıran fırtınasında
dağıldık
ufkumuzda doğacak güneşle
uyanmak adına
bitmedi…
Vedat Koparan 29.09.2006
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 30.9.2006 09:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!