Tutup ebem kuşağının kurdelesini savrulan ucundan
Uçup sürgün kuşlar gibi göçmenlere karıştım
Takıp peşim sıra uçurtmamın kopmalara uğramış kuyruğundan
Aşıp sonsuzluk diyarını renklerce, benlik özüme süzgün vardım.
Mevsimler gibi sayısı yoktu döktüğüm göz yaşımın
Uğrağım olup kalamadım bir renkte kılıp karar
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
