Tutup ebem kuşağının kurdelesini savrulan ucundan
Uçup sürgün kuşlar gibi göçmenlere karıştım
Takıp peşim sıra uçurtmamın kopmalara uğramış kuyruğundan
Aşıp sonsuzluk diyarını renklerce, benlik özüme süzgün vardım.
Mevsimler gibi sayısı yoktu döktüğüm göz yaşımın
Uğrağım olup kalamadım bir renkte kılıp karar
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
