ÇOCUK VE BASTONLU ADAM
Çocuk kalktı yürüdü
Kır saçlı adamın peşinden.
Merak etti onun hallerini.
Kır saçlı adam başka bir yere gitti.
Bir kapıyı çaldı.
Bu hane perişan mı perişandı.
Kapıya çıkan yaşlı bir adamdı.
Elinde baston,beli bükük.
Ceketinin cepleri sökük.
Oğlunun borcu var dedi,
Kır saçlı adam.
Yaşlı adam utanarak sıkılarak
Dedi ki;
Evladım şimdi evde yok,
Gelir borcunu öder elbet.
Tamam baba dedi kır saçlı adam
Ben kahvedeyim.
Az sonra
Yaşlı adam da geldi
Oturdu,
Dayadı çenesini bastona.
Kır saçlı gitti geldi.
Saatler geçti aradan.
Yaşlı adam HÜZÜNDEN BİR HEYKEL GİBİ
Hiç oynamadan öylece
Duruyordu yerinde.
Sordu birine,
Yaşlı adamı.
Dedi ki bilgi veren.
O adamın çocuğunun
Allah belasını versin. Yedi babasının varını yoğunu
Şimdi de yabancıları dolandırıyor.
Onun yerine,
İşte bu garip utanıyor.
Kır saçlı adam kalktı
Yaşlı adamın yanına vardı.
Baba! dedi.
Oğlıun borcunu ödedi.
Hadi bekleme sen.
Ah! evladım diye
Canlandı sanki yaşlı adam.
Hay Allah razı olsun,dedi.
Evine gitti sevinçle.
Kır saçlı adam ödedi
onun borcunu.
EY İNSAN!
ANANIZI BABANIZI SAYIN
HASET FESAT İLE DOLMAYIN.
ONLARI HÜZÜNDEN BİR HEYKEL YAPIP,
ATEŞTEN BİR HEYKEL OLMAYIN
İSMAİL UYSAL ÖZDEN ÖZGÜR
İsmail Uysal Özden ÖzgürKayıt Tarihi : 1.2.2009 06:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
AYNEN YAŞANDI.

harika..
kutluyorum
namık cem
Birol Hepgüler.
mısralaşmış,
belleklere sunulmuş.
Kutluyorum efendim.
TÜM YORUMLAR (14)