Gezgin Şiiri - Hasan Hüseyin Özer 2

Artık düşünmek istemiyorum.
Her geçen gün yok olacağına kalbim,
Bırak aç kalsın zihnim.
Bir yalana inandım, farkına vardım,
Hep dediğin gibi ben kendimi kandırdım.
Bu kez pes edip saklanmamayı seçtim,
İlk defa saklandığım yerden kaçmak istedim.
Anladım, gördüm beni oraya götüreni,
Seçimlerim değil kaderimin ta kendisi.
Girmiyorum o kapıdan yeminliyim.
Bir yolculuğa çıkarım belki,
Deniz kenarında bir rota çizerim.
Yüzmeyi bilmem pek, denize giremem,
Boğulurum korkusuyla oturur izlerim sadece.
Saatlerce sürer bu, bir sürü senaryo yazarım,
Yine ne hayal kurdun deyip kendimi bozarım.
Sonra yoluma devam ederim,
Kafaya takılacak şeyler değil bunlar.
Aidiyet duygusunu yitirmişçesine,
Hangi koy bana kucak açtı orada sabahlarım.
İnsanlar gezgin sanır beni,
Oysa ben farklı yerlerde ararım memleketimi.