1981... miadı ne kadardır bilinmez...
Arkamdan süvariler geliyormuş gibi
Ne zaman dayansam kapına
Binlerce parçaya bölünüyorum bedeninde.
Bir hücrende çekirdek,
Bir diğerinde mitokondriyim.
Mağazalarda ikinci el reyonlarına düşüyor
Kapıda unuttuğum arlarım, çamaşırlarım.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kendi gönlünde gezerken bile bir el feneri olmadan önünü görmeyen bir gezginim ben..
Güzeldi.Tadı damağımızda anlatımlar beynimizde kaldı.
Güzel şiir..
Özellikle = Erdem dolu zevkleri yükledim
Kanındaki al yuvarlara,
Vefalı işçisi gibi
Terkedilmiş bir tren istasyonunun=
Bu dizelere şapka çıkartmayan .........!!!
Sevgi ve başarı dileklerimle...
çok iyiydi..
yüreğine sağlık
saygılarımla
ipek topyan
tebrikler....:)
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta