Gezenim Şiiri - Tahmine Yıldırım

Sürekli konuşmaktan usanmayan
beni zorla düşüncelerine ortak eden
karanlıklarımı dahada karartan
güzel günlerime bile fitne sokan
açan o güzelim çiçeklerimi solduran
zaman zaman çılgınlar gibi güldüren
yine aynı gün içindede ağlatabilen
bu her neyse ben bunu istemiyorum
neden üzmek için beni seçti anlamıyorum
nasıl atarım ben bunu dışarı bilemiyorum
karıştırıyor sürekli kafamı ve yüreğimi
beni artık bana bırakmasını istiyorum
gezenim ne olur dur artık yerinde
yoruldum artık senin peşinde koşmaktan
sana çok ama çok ihtiyacım var
yetmezmi bu kadar attığın tur
artık biraz yerinde dur
benim senden tek isteğim budur
konuşanım,gezenim izin verin artık
bende biraz konuşmamı geliştireyim
ve istediğim yerlerde istediğim zaman gezeyim......

MAYIS 2006