Mavi gezegenin soluğu ormanlar!
Asırlarca, yaşama oksijen çadırı çatmışlar.
Yeryüzüne yeşil ulu ziynetler takındırmışlar.
Ağıdı yürekleri yaksa da, yok ediliyorlar!
Ey insan oğlu, insanoğlu! Zekânı tetikle!
Değerini ver, yeryüzü cennetine!
Korumalı bu eşşiz yaratılanı!
Kurtarmaya adanmalı, yitirilen doğayı.
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'Doğanın Dili Sevgi' adlı kitabımdan 2006.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!