Gezdim Binboğa’da Türkmen elini,
Yolum yaylalardan aştı neyleyim.
Afşin’in üstünde Kartal belini,
Geçerken bu gönül coştu neyleyim.
Sarız’dan geçince yol üstü Tanır,
Ayran dedesinde gönül uslanır.
Yiğidin gönlüne güzel adanır,
Aklım bu sevdaya şaştı neyleyim.
Afşin’in içinde sevgiye erdim,
Daha fidan dedim gönlümü verdim.
Hayat tozpembeyken vuslat dilerdim,
Gönül ayrılığa küstü neyleyim.
Elbistan Ovası göz ucu baktı,
Ayrılık ateşi narına yaktı.
Gönül engininde izler bıraktı,
Felek peşimizden koştu neyleyim.
Bir gonca çiçekti gönlümün varı,
Derinden verildi sevda ayarı.
Yasaklandı şimdi Afşin diyarı,
Eyüp gurbetlere düştü neyleyim.
Eyüp Şahan
Ankara 4.2.2013
Kayıt Tarihi : 30.6.2013 14:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyup Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/30/gezdim-turkmen-elini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!