Bir zerre kadar küçük kalırken koca evrende,
Sanmaki evren çok büyük gezegenlerde,
Ne çok dert tasa sığdırırız küçük parçalara,
Düşün, bir tek gün düşünerek bak dünyaya,
Evliya çelebi ömrünü yetirememiş bunu bilesin,
Tek bir iş sahibi iken dünyada, ne yapsın neylesin,
Gezip görmeden gitmek istememiş ahi hayata,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?