Badeî mey û nuş can
Ve bugün tamda 27 yaşında olduğumu fark ettim oysaki düne kadar sadece 13 yaşındaydım sırtımda tüm içtenliğimi ve umutlarımı barındırdığım sırt çantam
biraz mürekkep ucu kırık bir kalem ve defalarca yazılıp silinmiş iki sayfa
nede çok silip yeniden yazmışım kendimi
son bir umut elimi attım çantama son defa yazıyor olacağım bu sayfaları belkide kim bilebilir seni son defa siliyor olacağım kendimden ,
olmadığını bildiğim halde silgiyi arıyan ellerim kabullenmek nede zor
her defasında beni tümü ile silenin senin olman oysaki her defasında sadece kirli yüzlerine yazmıştım sayfaların
Çizdiğim resimlerde sesini gördüm
Mehtap bütün gece çevremde seni çizdi
Kapım ah çekti, Umutlarım tükendi sen gelmedin
Beyaz güvercinde uçup gitti bak damımdan
Keşke uzaklarda harap bir kule olsaydım yağmurlu gecelerin sığınağı güvercinler konsaydı taki mutsuz bir bekçi aşk hüznünü satın almadan benliğimden sana taştan aynalar yontacaktım alaca karanlıkta
Sesîzliğin resmini çizdim bu gece çığlıklarında mehtabın yedi dilde doğum sancısı çeken bir kadının feryadıdır içimden kopanlar arşın sesiz titreyişi semada bir gece Alllah seni göğsümde yarattı inan bana
Bir kesinlik şüpheye dönüştü ve elime verildi inan bana sen ne olursan ol içime sığmazsın beni harabeye çevirdin evini bayındır yaptın inan bana yorgun ve bitkin gidiyorum harap evime (kêsêm) ederim deli yüreğimi senin şehrinden azad edeceğim 🍂
Son bahar yapraklar düştü
Açmadığın pencereme
Kırk yaz geçse ısınmaz
Yüreğime yerleştirdiğin hüzün
Cennet ışıltısı taşıyan gözlerin
Herkese nazar bana mezar Oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!