Yokluğun yaktı canımı
Aldı gitti Bir yanımı
Sanki bitirdi kanımı
Kabus, etti her anımı
Atık sen yoksun dünya da
Bitsin artık içindeki fırtına
Dünyanın yükü binmiş sırtına
At yükü bir daha bakma ardına
Vaktin gelmedi mi dön şu aslına
Ömrünce kendini hep inkar ettin
Saçlar oldu bem beyaz
Ömür bitti eriyor
Can sanar ki gün ayaz
Bana öyle geliyor
Oysa beden ihtiyar
Yaşın geçer düşünceler aklın da
Neler yaptın Kulluğun amacın da
Çaban ve gayretin hangi anlam da
Hazır mısın hesap için mizan da
Kazancın kimeydi gayretin niye
Bir haber duyulur kaybettik derler
Kaza olmuş düşmüş yanmışsın derler
Önce adın gider cenaze derler
Sonra cenazene bir bir giderler
Dağ başında kaldın ecelin geldi
Hiç ölmeyecek gibi amansızca yaşarsın
Yazılmıyormuş gibi günahda yumuşarsın
Öyle ki haddin dahi fazlasıyla aşarsın
Oysa her adımında son nefese koşarsın
Nice hesaplar yapar olduran unutursun
İnsan şükür etmeli verilen nimetlere
Ve sabır göstermeli basit eziyetlere
Zira bize eziyet görünen külfetlere
Birer imatahan koymuş bakıp ta görenlere
Nimet hep yenilen ve içilenler değildir
Nice anda nice yıllar gizlidir
Ölüm bu içinden ona gidilir
Dünyadan ukbaya geçiş izlidir
Geçilen o yollar dar dehlizlidir.
Öyle ya bitiyor alınan nefes
Niceler geldi ve geçti cihandan
Uzak dur sen ahretini yakandan
Hiç fayda gelir mi hakkı satandan
Hak sevgim var deyip gafil yatandan
Hakkı sevmek gayret ister gönülden
Bir sessizlik gece üstüne konar
Herkes mutlu sağlıklı yaşıyor sanar
Kimler gece yatmaz ve onu anar
Acısı tükenmez ciğeri yanar
İşte ona yoktur dünya lezzeti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!