Geyikler Acıkınca Şiiri - Mehmet Artem A ...

Hoşgelmişliğinle rüyalar,
Ederiyle meşhur bir şarap içti,
Sarhoş oldu kibirli uykular, kaçtı trenleri,
Kaçtı sen geldiğinde huzursuzluk.
Üşengeç cinler uykudan uyanınca
İlkyardıma muhtaç bir selvi ağacı oldu sisli dünya.
İnsan sesli hayvanlar türedi, hüloooğğğ!
Tam da bu zamana denk,
Rengarenk duvarlar, önce çimen yeşili...
Yarın Elfida’lıyorum...

Gecenin bazı aylarında
Yolların ‘bozuk satıh’ levhasına kıyamadım, güllendim.
Picasso’nun bu saatte dondurma yemesine taktım kafayı;
Abdullah Rıza Ergüven’in tamamlanma merakına,
Bunlar hep kendini çektiren fotoğrafların kabahati.
Uyumadan evvel Çıtkırıldım Kuşları’nın paydosu,
Palyaço tavırlı bir köşe koltuk takımı ile
Meme şekli arasındaki salıncak misali.
Geyikler acıkınca koy önlerinin içine!

Kıskanç duygularım zencileştikçe
Kendi yanaklarımı öpeceğim
Şiirin bütün çağlardaki varoluşu senden ama
Sinesi beyazım açuğ aç!
Ne söz verirsen geleceğimi bileceğim...
Yarının kendine yazıldığını düşünmek,
Gezi Parkı gibi, çok güzelsin.

21.06.2013