Geyik Boynuzu....

Varmış bir kötü kadın Edirnede,
Hasan Sezaiye yakın bir yerde,
O yoldan ayrılıp eder tevbe,
Hakka yalvarır salih amellerle.

Uygunsuzlar rahat vermez kadına,
Bırakmazlar kadını bir gün bile,
Bu kadın gelir de Hasan Sezaiye,
Kalabileceğim bir yer ver diye.

Dergahın kalır kuytu köşesinde,
İbadetle meşgul olur günlerce,
Fitneciler boş durmazlarda yine,
İftira atarlarO, büyük Veliye.

Geyik boynuzu asarlar bir gece,
Hasan Sezai sabreder bu işe,
Aldırır geyik boynuzunu dergaha,
Çalkalanır bu günlerce Edirnede.

Bir ara yayılır uyuz hastalığı,
Kim iftira attıysa yakalanır şehirde,
Diğerlerine uyuzu bulaşmaz,
Hiçbiri derdine çare bulamaz.

Dayanamaz duruma Hasan Sezai,
Kılık değiştirip varır kahveye,
Sizin ilacınız Hasan Sezaide,
Ne duruyorsunuz,varın O Veliye.

Ertesi gün dergahın önü taştı,
Çare için herkes ona koştu,
Hasan Sezai verdi, geyik boynuzu,
Kazıyarak herkese verdi onu.

Şifalandı yarasına ondan süren,
Pişman olup tevbe aldılar ondan,
Bu dertten halasız diye, toplayıp para,
Bununla çeşme yaptılar dergaha.

12.05.2011-Kırıkkale