Geyik Şiiri - Elif Kübra

lütfen bırak peşimi.
gelme benimle.
bu yol iyi değil,
çıkıyor cehenneme.

küçüksün tabi.
aklın almaz bu işleri.
gerçekler acı verir,
yalanlar memnun eder herkesi.

anla artık küçük geyik,
orman bu kadar değil.
burası dünya,
ama şu an simsiyah.

şunu sakın unutma:
ormandan çıkma.
orada ufuk yok,
boşuna uğraşma.

diyorsan ki ben yaparım.
insanlarla başa çıkarım.
bizi bırak ve git bakalım,
kaç saniye dayanırsın sayalım.

çocuklar ağlıyorken,
kadınlar bağırıyorken,
ağaçlar kesiliyorken,
ormandan gitmek istiyorsun sen!

yapma şunu küçük geyik,
dünya iyi bir yer değil.
gelecek iyi gelmeyecek,
insanlar iyi değil.

kahkahalar bitti,
oyunlar bitti.
masallar sona erdi,
ama asla iyi bitmedi.