Geyib, oturub Şiiri - Sevinc Arzulu

Heyifdir, başına çəkmə qalxanı,
Ildırım sevməyir ondan qorxanı.
Bu gecə göylər də nehrə çalxayıb,
Bulud qaymağını yeyib, oturub.

Nə olar, həsrətdən ölmə də demir,
Söz-söhbət edərlər, gəlmə də demir.
Sevib-seçdiyindən kəlmə də demir,
Eh,darıxdığını deyib oturur.

Deyəsən ağırdır vüsalın daşı,
Çəkisi azalmır, artdıqca yaşı.
Mənəm-mənəm deyir xar addımbaşı,
Dava libasını geyib, oturub.