Geveze Kaplumbağa - Çocuk Şiiri

Geveze bir kaplumbağa
Hayranmış taşa dağa
'Aman' demiş,'Bir görsem,
Dağı taşı bir gezsem.'
Bilirsiniz, akıllı kaplumbağa,
Yavaş yavaş tırmanır dağa.
İki ördek bulmuş,
Hemen onlarla arkadaş olmuş.
Demiş:-'N'olur beni de alın.
Göklerde bir uçurun'
'Peki' demiş iki ördek.
Ama susacaksın gidinceye dek.'
Ördekler bir değnek bulmuşlar,Gagalarına koymuşlar.
Kaplumbağaya:-'Ortasından tut bunu,
Sakın bırakma odunu.'
İki yanda ördek,
Dostluğa örnek.
Ortada kaplumbağa
Herkes hayran kalmış bu bağa.
Uçmuşlar,uçmuşlar.
Mavi bulutları aşmışlar.
Yerlerde yemyeşil ağaçlar, ovalar.
Kenarında kocaman bir göl ve dağlar.
Sazlar arasında gölde.
Kaçışmışlar kurbağalar.
Görünce uçan bir gölge,
Aaa bakmışlar,
İki ördek uçuyor gökyüzünde.
En çok buna şaşmışlar.
Ördekler ağzında
Bir değnek almışlar,
Ortada kaplumbağa kalakalmış.
Dişleriyle değneği kavramış.
Aşağıdan kurbağalar:
''Bakın bakın,arkadaşlar
Uçan bir kaplumbağa,
Bu kaplumbağaların kraliçesi.'
Kaplumbağa böbürlenip:
'Tabi ya! Ne sandınız 'demiş.
Demesiyle birlikte,
Cupp! diye denize.
Ördek:-' Sus konuşma.' demiş.
Ama kaplumbağa dinlememiş.Gevezeliğin sonu budur.
Gevezenin sonu kaplumbağa gibi olur...

1986 - Mersin