Geveze Şiiri - Yusuf Işık 3

Geveze

Ne adını biliyorum
Ne oturduğun sokakta ki
Kaldırım taşlarıyla
Tanışıklığım var
Girdiğin denize
Daha önce
Hiç girmedim
Senin benim dağlarıma
Hiç gelmediğin gibi
Adımı hiç ama hiç
Bir kez olsun
Diline düşürmediğin gibi

Haritadaki yerini bile bilmediğim
Senin nefes aldığın
O ülkenin o şehrinde
Sabahlar burdan geç oluyorsa
Benim erkenciliğimin
Aceleci
Çocukluk adımlarındandır
Bilmeni isterim
Gülmeni değil
Nasıl güldüğünü bile
Bilmiyorum oysa

Boş ver
Nasılsa tanımıyorsun beni
Belki de hiç tanımayacaksın

Bu iyi mi kötü mü
Yazgının izdüşümü mü
Nerden bileyim
Öngörücü değilim ki
Ama
İsterdim elbet tanımayı
Sesini duymayı
Yüzündeki çizgilerde
Senin öykünü okumayı
Çizgi dedimse
Kıvrımlarının yol izleri
Demek istedim
Çok yaş yaşadın demek
Ne haddime
Adımladığım sözcüklerin
Salak yol haritasının
Garip kurbanıyım sadece

Ben elimde
Tükene tükene
Bir şey kalmadığını savlayan
Zavallı bir kalemle
Sana seni
Sana beni
Anlatmanın uğraşındayken
Eskiden sigaram
Şimdi kadehim tükenir oldu
Üstüme alınmaktan gocunsam da
Galiba senden sonra
Geveze oldum
Kendime itiraftan
Kaçınıp dursam bile...25.11.2017