Biz kardeşiz dediler...
Dilimiz yasak,kültürümüzü günah kıldılar
Biz kardeşiz,
taş, toprak, rüzgar kardeş...
Dersim’izi vaazlarıyla,
günahkar baazlarıyla verdiler.
bir tenefus sokağında faili mechulce gömdüler,
krokisi bilinmeyen toplu mezarlığına...
ölümüzü bile yok sayarak önümüze serdiler.
soframıza sağınak kurşun kustular.
geceye doğru gelincik avlarcasına...
Biz kardeşiz..! ! !
tüfek kardeş, kurşun kardeş, barut kardeş...
top’ladılar kurşunladılar...
yetmedi hava’dan paramparça ettiler...
dersim’iz roboski tüterken
rojavadan ağıtlar yükselir...
Şimdi ise Gever’de kırlangıç olup uçuverdik...
feqiye teyranla birlikte sönüverdik mezopotamyaya.
havaya sıkılan yedi kurşunla...
ve yedi cihan sessiz,
yine sessiz.! !
kimse hatırlamaz zaten kürdün kardeşliğini
bedenimiz dar, yarınlarımız dar
yuvada yetim bekleyen suçlarımızda...
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 04:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/18/gever-li-iki-fidani-aniyoruz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!