Üşüyor yalnızlaşan gölgeler
Karanlık surete çekince perdeyi
Zaman metruk bir anıyı kapar
Ruh uyur ve gözlerde aşk
Mizansenliği kaybolmuş tuluat
Söylenen bir türkü vardı
Bakışlardaki nazar büyüyüp büyüyüp
Elifbası tek bir gecede el tutup yazdıran
Secdeye uzanır alnım ateşini duyan
Ve haykırışları bir şehir büyüklüğünde
Zamana pusula olan çocuk
Açılmış bütün kalemiyle
Gecikmiş bir çalıntı hikâye
Akrep kovalar yelkovanı
Aydınlığı çoğaltır sayfaya düşülen not
Kelimeler zorlar cümleye çağrılan
En korkulan başlığı
Bir serserilikle haykırılan
Bir yürek vardı
Yürüyüp giden cadde boyunca adam
Şehir geçmek isteyen ayaklar
Bilmeyince sıvamayı paçayı
Düşte yalan yalnızlıkta yalan.
Kayıt Tarihi : 10.11.2007 11:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!