Getirir Şiiri - İbrahim Kılınç

Şüpheler haddini aştığı zaman,
Kurgu diyarına alır götürür.
Gönüle de kuşku düştüğü zaman,
İnsanı da yiye yiye bitirir.

Eğilmez dik durur gururundan baş.
İnatlaşır gözden düşmez damla yaş.
Dudak tebessümde çatık olur kaş.
Sanırmısın sevda söküp atılır.

Cevap bulamazsın sorularına.
Dost olursun gece yarılarına.
Kavuşmak isterken nurlu yarına.
Zifiri karanlık gece getirir.

Yaksa da sevdaya küsmek olmaz ki.
Sevdadan ümidi kesmek olmaz ki.
Yari sitem ile üzmek olmaz ki.
Belki cümle belki hece getirir.

Zaman derler ilaç gönül harına.
Ümit ile bakmak gerek yarına.
Kavuşmak nasipse nazlı yarına,
Belki gündüz belki gece getirir.