Tüketen neydi, neye and içmiştik..
Oysa ki herşey ruh ve bedenden ayrı değildi.
Bir yanımızı çiğnemiş bir yanımıza yasak koymuştuk.
Kendi sonumuzu hazırlamaya yakın
Herşeyi boşlukta bulmuştuk
Belkide öyle sanmıştık, kendimizi kandırmıştık.
Ne de olsa bizler severiz kendimizi kandırmayı.
Pembe gözlüklerin ardından hayata bakmayı.
Başka hayatlarda var olmayı!
Bir kendimiz olmayı başaramadık.
Kayıt Tarihi : 12.8.2007 20:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!