Getirdim Sana Şiiri - İbrahim Halil Demir

Rengareng güllerin kokusundan,
Güvercinlerin mutlu uğultusundan,
İnsanların rahat nefes alıp vermesinden,
Ve selvilerin göğe yükselmesinden,sevgi getirdim sana.

Nisan Yağmurlarının bereketinden,
Yürekleri yakan sevdaların hararetinden,
Gün görmemiş garibanlarin sefaletinden,
Ve yorgunluk çayının lezzetinden, aşk getirdim sana.

Seven ve sevilenin mutluluğundan,
Sevgililerin ayrılık özleminden,
İnsanların söyleyemediği sıkıntılarından,
Ve çocuksu yüreklerin safiliğinden, özlem getirdim sana.

Yarını olmayanların umutsuzluğundan,
Mecnun’un Leyla’ya olan tutkusundan,
Kara bulutların yağmurlara yüklü oluşundan,
Ve köylülerin yağmur duasından tutku getirdim sana.

Denizlerin mas maviliğinden,
İyi insanların kalp güzelliğinden,
Çok hoş tebessümlerin tatlılığından
Ve baharların canlılığından ihtiras getirdim sana.

Nurani ninelerin yaşlılığından,
Mazlumların zalimlerce ezilmişliğinden,
Seyyahların dünyayı gezmişliğinden,
Ve güzellerin şimartıcı sevilmişliğinden,hasret getirdim sana.

Vuslatların getirdiği sevinç göz yaşlarından,
Esmer güzellerinin bakışlarından,
Babayiğitlerin kara kaşlarından,
Ve delikanlıların kalp atışlarından, mertlik getirdim sana.

Yeşil başlı turnaların yükseklerde uçuşundan,
Mazlumun, zalimin zulmünden kaçışından,
Küskünlerin birbirleriyle bayramlarda barışından,
Ve genç yaşta ölenlerin rahmetle anılışından,gülüş getirdim sana.

Sevgililerin sevda mektupları yazmalarından,
İnsanların karşılılklı hediyeleşmelerinden,
Rencide olan gönüllerin onure edilmelerinden,
Ve hazan mevsiminde yaprakların sararıp dökülmelerinden, umut getirdim sana.

Damarlarımdaki kanın sıcaklığından,
Yanımda olmayışının huzursuzluğundan,
Sana seni seviyorum demenin hazzından,
Yaşadığım vede yaşayacagim yılların baharlarından, kendimi getirdim sana.
25/03/2005