Ve bir gün koştuğunda yürekten,
Bana yalnızca sevgi getir.
Hatta kendin gel, sade, gerçekten,
Mutluluğa çalaran rengi de getir.
Denizdeki kum fırtınasından,
Çöldeki vahşi dalgalara dek,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta