Senden ayrılırken içime düşen
Koru söndürecek kar getir bana
Sanki yanar dağdı içimi deşen
Ela gözlerini sar getir bana
Sevda pınarından özlem tasını
Doldurdum silmedi gönül pasını
Geçelim el ele aşk yaylasını
Siyah saçlarını ör getir bana
Sen geldin çileyi kovdum yurdundan
El bile sallama dedim ardından
Gülleri unuttum senin derdinden
Gönlümün payını der getir bana
Dönüşünü el âleme duyurdum
Vefasız değildir diye kayırdım
Aç olan ruhumu sende doyurdum
Bal ile kaymakla sar getir bana
Veysel i arama buradayım işte
İflah olmam derdim ben bu gidişte
Akıl bırakmadın bu garip başta
Kirpikle kaş ile vur getir bana
17–4–12
Veysel EraslanKayıt Tarihi : 3.11.2013 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!